Te szlachetne dodatki tworzą ponadczasowy duet i sprawiają, że pierścionek jest wręcz perfekcyjny, a co równie ważne - doskonale nadaje się zarówno do noszenia na co dzień, jak i wkładania na specjalne okazje. Biżuteria z pereł może skutecznie ozdobić każdą stylizację. Warto podkreślić, że pierścionek z perłą będzie
Słowo “twardość” ma piękną definicję - to miara odporności danej substancji (w naszym przypadku kamienia) na siły wywierane przez inne substancje. Średnia twardość minerałów zazwyczaj określana jest za pomocą skali Mohsa, która została opracowana przez niemieckiego mineraloga Carla Friedricha Christiana Mohsa. Twardość minerałów zależy przy tym od wielu czynników. Niektóre z nich powiązane są z ich wewnętrzną strukturą, inne zależą od zewnętrznych właściwości. Najogólniej, im bliżej siebie są poszczególne jony w strukturze minerału, tym wyższa twardość. Innym czynnikiem jest wytrzymałość sieci krystalicznej, ponieważ różne jej deformacje mogą sprawić, że minerał stanie się bardziej kruchy. Spośród zewnętrznych właściwości, warto uwzględnić, że na twardość kamienia wpływa możliwość jego rozszczepienia, a także ilość inkluzji i zrostów, wietrzenie oraz pęknięcia. Jaką rolę odgrywa rozszczepianie? Stopień twardości minerału jest relatywny i nie oznacza, że jeśli minerał jest twardszy, to jest też odproniejszy. Wszystko dlatego, że każdy minerał jest twardszy w inny sposób, co zależy między innymi od orientacji jego siatki krystalicznej, która bezpośrednio wyraża się poprzez płaszczyzny łamania (rozszczepiania). Pojedynczy minerał może mieć więcej niż jedną. Oczywiście, idealna sytuacja to taka, w której minerał nie posiada żadnej płaszczyzny łamania. Wówczas patrzmy tylko na pęknięcia, ale kierunek nie ma już znaczenia. Wiedza o płaszczyznach łamania jest jednak kluczową informacją, aby ustawić kamień w sposób poprawny podczas jego szlifowania. Rozszczepialność kamieni można ocenić na kilku poziomach - jako perfekcyjną, dobrą, słabą, bardzo słabą lub jej brak. Jeśli ma ona wartość perfekcyjną lub dobrą, należ zachować szczególną uwagę podczas obróbki, aby nie zniszczyć kamienia. Wprowadzenie do skali Mohsa Ta skala pozwala w przybliżeniu ocenić, jak twardy jest kamień. Opiera się na porównaniu do wybranych minerałów, a innymi słowy: na zdolności do zadrapania bardziej miękkiego minerału przez twardszy. Minerały są w niej oceniane od najbardziej miękkiego (stopień 1) do najtwardszego (stopień 10). Minerały testuje się poprzez zadrapanie. Minerały o twardości 1 i 2 można zadrapać nawet za pomocą paznokcia, ponieważ ma on twardość 1,5 - 2. Z drugiej jednak strony twardsze minerały mogą pozostawić nacięcie na paznokciu. Jeśli z kolei zwykły nóż może pozostawić rysę na minerale, powinien on posiadać twardość równą 5. W praktyce oznacza to, iż nóż nie zarysuje na przykład kwarcu o twardości 7. Jeśli dany minerał może zdrapać szkło, jego twardość jest z pewnością wyższa niż 5. Diament z kolei powinien być w stanie zostawić rysę na każdym bardziej miękkim materiale. Istnieją także materiały twardsze od diamentu, jednak są wyrabiane sztucznie. Istnieje szereg metod, które można wykorzystać do zmierzenia twardości materiału, jednak ta jest najbardziej popularna i rozpowszechniona, ponieważ jest bardzo łatwa do weryfikacji. A zatem który kamień jest tym właściwym? Spójrzmy teraz na poszczególne typy kamieni, które można znaleźć w studiu KLENOTA. Wszystkie kupujemy od certyfikowanych dostawców, a ich pochodzenie jest zawsze potwierdzone certyfikatem autentyczności, który otrzymują Państwo z biżuterią. Każdy kamień jest unikatowy i podchodzimy do niego odpowiednio - z dbałością i odpowiedzialnością. Kamienie o twardości na skali Mohsa Mołdawit to unikalny czeski kamień szlachetny. Klasyfikuje się go jako tektyt (zgodnie z klasyfikacją Laymana, jest kruchym naturalnym szkłem) i jest legendarny ze względu na swój zielony odcień. Nie ma płaszczyzn łamania, ale jest stosunkowo miękki. Zarówno oszlifowane, jak i nieoszlifowane mołdawity są wykorzystywane w biżuterii. Delikatnie, naturalnie rzeźbiona i pofałdowana powierzchnia nieoszlifowanych kamieni jest ceniona w biżuterii szczególnie, jeśli klejnot posiada wyraźne, ostre kanty. Jednakże mogą być one cienkie i podatne na złamania, które mogą obniżyć wartość klejnotu. Ze względu na to, jak powstały, inkluzje w formie bąbelków pojawiają się w nich często i są bardzo wyraźne w tych kamieniach, które zostały oszlifowane. Im więcej inkluzji posiada kamień, tym bardziej jest kruchy, dlatego odradzamy wystawianie mołdawitów na ciśnienie i wstrząsy, gdyż mogą pękać. Ze względu na te bąbelki, mołdawity nie lubią także nagłych zmian temperatury oraz ekstremalnych temperatur. W naszym studio umieszczamy je we wszystkich rodzajach biżuterii. Kamienie o twardości 6– Minerały z grupy skaleni to nasze nowości. Skalenie mają perfekcyjne płaszczyzny rozszczepiania w jedną lub dwie strony. Czyni to z nich kruche kamienie, które łatwo pękają w wyższych temperaturach i przy wysokich ciśnieniach. W naszej kolekcji posiadamy trzy skalenie, które mają wiele cech wspólnych - labradoryt, kamień słoneczny i kamień księżycowy (adular). Adular i labradoryt mają perfekcyjne rozszczepienie, a niektóre z nich nawet w wielu kierunkach. Z rzadka zawierają inkluzje, ale niezależnie od tego są bardzo delikatne. To wartościowe, tajemnicze i atrakcyjne kamienie, które swoje piękno ujawniają jedynie pod odpowiednim kątem padania światła. Ich jakość jest zależna od kruchości. Nie tolerują ciśnienia i zmian temperatury, a niektóre z nich mogą reagować z kwasami. Są miękkie, dlatego łatwo można je uszkodzić przez uderzenie. Ich wyjątkowe właściwości i piękno są szczególnie dobrze widoczne, gdy są oszlifowane w okrągły kształt i znajdują się samodzielnie w kolczykach lub naszyjniku. Kamienie słoneczne nie byłyby “słoneczne”, gdyby nie zawierały inkluzji metalu. Dzięki nim mają piękne właściwości optyczne. Inkluzje te nie zwiększają ich kruchości, ponieważ są bardzo małe i rozproszone. Kamienie księżycowe są bardzo cenne i atrakcyjne, ale ze względu na to, że należą do skaleni, są delikatne. Zapraszamy jednak do obejrzenia ich w naszej kolekcji. Kamienie o twardości Tanzanit został odkryty dopiero w XX wieku. Jest miękki i łamliwy, ponieważ jest też rozszczepialny. Z drugiej jednak strony niemal nigdy nie posiada inkluzji, które mogłyby uczynić go jeszcze bardziej delikatnym. Jednakże jego niebieski kolor i trójchroizm są unikatowe i sprawiają niesamowite wrażenie w biżuterii. Ostrzegamy jednak, by byli Państwo bardzo ostrożni, nosząc tanzanity. Kamienie o twardości Perydot (zwany także oliwinem), w swojej nieoszlifowanej formie) ma perfekcyjną rozszczepialność, zatem nie należy narażać go na wysokie ciśnienia. Ze względu na niską twardość, wymaga ostrożności. Może także zawierać “włoski” w postaci minerału ludwigitu, który może jeszcze zwiększać jego kruchość. Nie powinien być także narażany na kontakt z kwasami i zasadami. Bez problemu jednak poradzi sobie na co dzień, podczas zwykłych czynności. Jego wyjątkowy kolor na pewno doskonale go wyróżni w biżuterii. Również jeden z kamieni z rodziny granatów posiada twardość 6,5 - 7, a jest nim tajemniczy, zielony tsaworyt, który wspaniale wygląda ze złotem. Nie jest rozszczepialny, ale może zawierać inkluzje. Jeśli go Państwo wybiorą, należy zwracać uwagę, aby nie pękł pod wpływem szoku temperaturowego. Kamienie o twardości 7 Kwarc jest stosunkowo twardym kamieniem i występuje w wielu ciekawych wariantach kolorystycznych. W naszej kolekcji znajdą Państwo fioletowe i zielone ametysty, a także żółte cytryn. Kwarc nie ulega rozszczepieniu, dlatego jest odprony na nacisk z każdej strony. Jego kruchość może jednak wzrastać ze względu na inkluzje. Pomijając tę możliwość, kwarc jest zazwyczaj odporny i nie wymaga specjalnego traktowania. Rodzina granatów zawiera także intensywne, czerwono-fioletowe almandyny i rodolity, które mają twardość 7 - 7,5. Każdy z nich ma bardzo słabą rozszczepialność lub nie ma jej w ogóle. Dzięki temu są to odporne kamienie, które dobrze sprawdzają się w pierścionkach i innych typach biżuterii o większym rozmiarze. Klejnoty, które posiadają inkluzje, mogą być bardziej kruche, ale nie jest to częste w granatach. Spośród rodziny turmalinów, w naszej kolekcji posiadamy rubelity. Są to interesujące, czerwono-różowe kamienie podobne do rubinów. Są stosunkowo twarde (7 - 7,5) i zazwyczaj mają słabą rozszczepialność lub nie mają jej w ogóle. Mogą zawierać inkluzje, a czasem także pęknięcia. Z tego względu lepiej w ich przypadku unikać ciśnienia, temperatury i różnych innych szoków. Kamienie o twardości W tej grupie minerałów znajdują się beryle, wśród których występują szmaragdy, akwamaryny i morganity. Mają bardzo słabą rozszczepialność, co oznacza, że są odporniejsze od wielu innych kamieni. Ludzi nosili szmaragdyj uż tysiąclecia temu. Wybierając szmaragdową biżuterię należy jednak pamiętać, że poza swoją twardością i bardzo słabym rozszczepieniem, są jednak dość delikatne. Dzisiejsze złoża szmaragdów rzadko posiadają perfekcyjne okazy, bez żadnych inkluzji czy małych pęknięć, dlatego szmaragdy najlepiej sprawdzają się w kolczykach i naszyjnikach. W pierścionkach rekomendujemy je tylko na specjalne okazje. Ich powierzchnia nie zarysowuje się łatwo, są jednak czułe na nacisk, nagłe zmiany temperatury i wstrząsy. A na koniec jeszcze jedna porada - nawet perfekcyjnie wyglądający szmaragd może mieć pęknięcia, ale jeśli zostanie zanurzony w oleju na kilka godzin, zostaną one optycznie usunięte. Co nie oznacza, że zaimpregnowany i optycznie wygładzony szmaragd jest dzięki temu mocniejszy. Niebieskie akwamaryny także dostępne są w większych okazach. Z rzadka zawierają inkluzje czy pęknięcia, dlatego są doskonałe do wszystkich rodzajów biżuterii, w tym pierścionków i bransoletek. Jednak nawet w takim przypadku warto traktować je uważnie, ponieważ mogą pęknąć. Różowy morganit został odkryty w XX wieku. To stosunkowo drogi kamień, który można znaleźć także w większych rozmiarach. Może zawierać inkluzje gazu, a czasem nawet inkluzje z poruszającym się fluidem, które są bardzo pożądane przez kolekcjonerów. Na szczęście zazwyczaj nie są widoczne, a klejnoty wyglądają perfekcyjnie. Morganit jest wytrzymały i doskonale nadaje się do każdego typu biżuterii, nawet tej noszonej codziennie. Wybierając go, nie muszą się Państw martwić o zadrapania. W studiu KLENOTA umieszczamy go we wszystkich rodzajach biżuterii. Kamienie o twardości 8 Wśród minerałów o twardości 8 w skali Mohsa znajduje się topaz. To kamień, który najlepiej komponuje się z żółtym i białym złotem. Rozszczepia się perfekcyjnie w jednej płaszczyźnie i często posiada niewielkie pęknięcia, na podstawie których możemy znaleźć tę płaszczyznę. Topaz może także zawierać inkluzje, ale jest stosunkowo twardym kamieniem, który trudno zadrapać. Jednakże nosząc go, należy zważać na uderzenie, ciśnienie i szok termiczny, ponieważ może za ich sprawą pęknąć łatwiej, niż klejnoty o podobnej twardości, ale nie posiadające płaszczyzny rozszczepiania, takie jak spinel. Niedoceniane spinele są twarde, a co więcej nie posiadają płaszczyzny rozszczepiania. Mogą jednak posiadać inkluzje oraz drobne pęknięcia, które nieco zmniejszają ich odporność. Generalnie są jednak odpornymi kamieniami, o które nie trzeba się martwić. Kamienie o twardości 9 Korund zajmuje drugie miejsce na skali Mohsa pod względem twardości. Kamienie szlachetne, które warto wyróżnić w tej grupie, to szafiry i rubiny. Korundy są bardzo twarde, a co więcej, nie ulegają rozszczepieniu. Mogą znieść wysokie temperatury i - jeśli nie posiadają inkluzji - nie szkodzą im nawet wahania temperatur. Zarówno szafir, jak i rubin mogą zawierać inkluzje, które czynią je nieco bardziej kruchymi. Niech zachwycą Państwa wspaniałe okazy z naszej kolekcji, takie jak niebieskie, pomarańczowe i różowe szafiry oraz szeroki wybór rubinów. Kamienie o twardości 10 Diament to symbol perfekcji i najtwardszy naturalny minerał na ziemi, który zajmuje najwyższe, 10 miejsce na skali Mohsa. Pomijając jego twardość, posiada płaszczyzny rozszczepiania, przez co może zostać zniszczony uderzeniem. Czasem posiada inkluzje, które zmniejszają jego piękno i cenę, a także nieznacznie redukują odporność. Jednakże nie muszą się Państwo martwić o swoje diamenty podczas codziennego użytkowania. Warto też pamiętać, że diament to klasyka, a nie chwilowy trend. Dlatego zachęcamy Państwa do znalezienia idealnego diamentu w naszej kolekcji, w której znajdują się ich różnorodne okazy, od białych aż po czarne.Pierścionek zaręczynowy to nie tylko biżuteria, ale przede wszystkim symbol. Symbol miłości, oddania, zobowiązania i wzajemnej lojalności. Ten niewielki kawałek metalu i kamienia niesie w sobie ogromne znaczenie i wagę. Kształt pierścionka, będący zamkniętym kręgiem, symbolizuje wieczność i nieskończoność, a więc i
Zmiana rozmiaru pierścionka jest jedną z najczęstszych usług oferowanych przez jubilerów. Nie ma chyba drugiego elementu biżuterii, którego rozmiar jest tak ważny. Kolczyki czy naszyjniki nie muszą być idealnie dopasowane do osoby, która je nosi. Z pierścionkiem to zupełnie inna sprawa. Kiedy może być konieczna zmiana rozmiaru pierścionka? Samo przybranie na wadze lub przybranie na wadze i zejście ulubionego pierścionka z palca lub odwrotnie nie idzie dalej niż do drugiego paliczka. Kiedy jeszcze ta usługa jest przydatna? Jeśli pierścionek kupowany jest na prezent, jako niespodzianka i nie jest możliwe poznanie dokładnego rozmiaru palca; jeśli pierścionek jest pamiątką, ale rozmiar nie pasuje do nowego właściciela; Po wielu latach małżeństwa, gdy parametry pary zmieniają się w czasie. Tak czy inaczej, nie można nosić pierścionka poza rozmiarem. Jeśli masz okazję, aby być dokładnym w wyborze i zakupie biżuterii, zrób to. A jeśli pierścionek nie jest w odpowiednim rozmiarze, będziesz musiał zmienić jego rozmiar. Kiedy nie można zmienić rozmiaru pierścionka Należy wiedzieć, że nie każdy pierścionek można powiększyć lub zmniejszyć. Albo raczej, wynik może nie być dokładnie taki, jak chcesz. Oczywiście nie jest trudno wykonać większy lub mniejszy pierścionek zaręczynowy w postaci złotej obrączki. Mistrzowie szybko sobie z tym poradzą, zmieniając średnicę biżuterii nawet o dwa rozmiary. Ale co jeśli klejnoty są rozrzucone po całym kawałku? Albo misterny grawerunek? Zdarzają się przypadki, kiedy zmiana rozmiaru obrączki jest trudna lub wręcz niemożliwa. Jeśli masz na sobie biżuterię. Biżuteria kostiumowa jest zazwyczaj wykonana ze stopu, którego skład nie jest znany w momencie zakupu. Trudno jest przewidzieć, jak dany stop zachowa się po ściśnięciu, podgrzaniu lub poddaniu innym wpływom. W najlepszym wypadku niewiele z tego będziesz miał. W najgorszym wypadku. Kolor pierścienia może ulec zmianie (może stać się czarny lub zielony); Element może pęknąć; Utlenianie się metali w stopie może mieć wpływ na Twoje zdrowie. Jeśli w pierścionku umieszczony jest kamień szlachetny. Możesz spróbować, oczywiście. Ale jubilerzy nie dadzą Ci gwarancji na taką pracę: ze względu na zmianę wielkości obwodu kamienia może po prostu wypaść. Jeśli pierścionek posiada grawerunek. Ta trudna rzecz często zdarza się z pierścionkami zaręczynowymi, które są grawerowane wewnątrz. Sami możecie sobie wyobrazić, jak wyglądałyby te piękne, ozdobne litery, gdyby je rozciągnąć lub ścisnąć. Jeśli masz srebrny pierścionek pokryty warstwą rodu. Jeśli podgrzejesz ten pierścień, matowa powłoka zmieni swój pierwotny wygląd i nie będziesz mógł go odzyskać. To znaczy, że zmienisz rozmiar, ale pierścionek nie będzie wyglądał tak samo. Jeśli potrzebujesz zmienić rozmiar platynowego pierścionka. Ze względu na ekstremalnie ogniotrwałą naturę tego metalu, do pracy z nim potrzebny jest specjalny sprzęt. Jeśli go nie posiadasz lub jubiler nie jest w pełni wykwalifikowany, ryzykujesz, że na spawie pojawi się czarny ślad. Jeśli pierścionek jest wykonany z ażurowego metalu lub ma skomplikowane wzory. Musisz bardzo ciężko pracować, aby utrzymać wygląd takiego elementu biżuterii, kiedy już zdecydujesz się na toczenie pierścionka. I to jest zrozumiałe. Oczywiście, dla profesjonalisty nie ma rzeczy niemożliwych. A być może znajdziesz mistrza jubilerskiego, który z łatwością podejmie się każdego zadania. Ale bądź cierpliwy: jeśli jubiler mówi ci, że zmiana rozmiaru może być trudna lub nie chce podjąć ryzyka uszkodzenia twojego dzieła, posłuchaj go. Uwierzcie mi, prawdziwi rzemieślnicy nie rzucają słów na wiatr. Jeszcze jedna rzecz. Powyżej przedstawione są sytuacje z biżuterią, w których coś może pójść nie tak. Nie oznacza to jednak, że koniecznie stracisz swoją ulubioną biżuterię. Jeśli jesteś gotów podjąć ryzyko, jeśli ufasz swojemu jubilerowi, na pewno Ci się uda. Pamiętaj o starej maksymie: kto uprzedzony, ten lepszy. Top 5 możliwych zagrożeń Warto powiedzieć, że te niebezpieczeństwa mogą na Ciebie czekać, jeśli trafisz do niezbyt profesjonalnego jubilera. Zanim więc pomyślisz o tym, jak zmienić rozmiar pierścionka, do kogo się zgłosić, zobacz, czego możesz się spodziewać. Jeśli rzemieślnik zmienił rozmiar pierścionka z kamieniem i nie wyjął go przed rozpoczęciem pracy, może to mieć wpływ na minerał. Niektóre z nich nie tolerują wysokich temperatur, dlatego zmieniają kolor lub pękają. Jeśli trzeba zmniejszyć rozmiar tylko nieznacznie, a następnie być gotowy do uzyskania nie idealny kształt koła: będziesz miał elipsę na palcu. Jeśli trzeba rozmiar w dół znacznie, być przygotowany do zmiany wzoru na pierścień lub stracić wkładki. Jeśli musisz zmienić rozmiar srebrnego pierścionka, pamiętaj, że może on stać się znacznie lżejszy pod wpływem ciepła. Poproś swojego jubilera o specjalną obróbkę, która przywróci szlachetny efekt. Jeśli macie Państwo obrączki z podwójnego stopu, efekt może być zaskakujący. Każdy metal ma inną temperaturę topnienia, więc nie każdy jubiler jest w stanie zamaskować powstałe szwy na elemencie. Sposoby na zmianę rozmiaru pierścionka w domu Jeśli jesteś gotowa zaryzykować, możesz spróbować zmienić rozmiar swojego ulubionego elementu biżuterii w domu. Ale pamiętaj: stosujesz te wskazówki na własne ryzyko. Bądźcie ostrożni i uważni! Jak zmniejszyć pierścień w domu Powtórzmy to jeszcze raz: jeśli zastanawiasz się, jak zmniejszyć pierścionek, przyznaj się: najlepszym sposobem jest powierzenie tej sprawy profesjonaliście. Jeśli jednak z jakiegoś powodu nie jest to możliwe, spróbuj skorzystać z porad dotyczących redukcji biżuterii w domu. Metoda #1: lakier do paznokci. Trochę czasochłonna, ale doskonale sprawdzająca się metoda zmniejszenia rozmiaru za pomocą zwykłego lakieru do paznokci. Weź przezroczysty lakier do paznokci i zastosować go do wnętrza pierścienia. Pozostawić lakier do wyschnięcia. Nakładaj warstwy raz po raz, aż poczujesz, że pierścionek jest dobrze dopasowany. Nie zapomnij, aby każda warstwa dokładnie wyschła. Minimum, którego będziesz potrzebował to 10 warstw, może więcej. Miarka! Nie zapomnij tylko poczekać, aż lakier całkowicie wyschnie. Metoda #2: klej epoksydowy. W ten sam sposób można nałożyć klej epoksydowy na wewnętrzną stronę pierścienia. Właściwie każda masa budowlana, która może szybko stwardnieć, pozostając jednocześnie przezroczystą, nadaje się do tego celu. Nałóż kilka warstw kleju wewnątrz pierścienia i pozostaw do wyschnięcia na 24 godziny. Metoda #3: wkładka silikonowa. Jedną z najbardziej popularnych rzeczy, które możesz zrobić, to użyć silikonowej wkładki do pierścienia. Wsuń silikonową podkładkę, a pierścionek przestanie się ślizgać na palcu. Gadżety te można nabyć w sklepach jubilerskich. Postaraj się kupić tam podkładkę, ponieważ materiał zawsze będzie miał kontakt z Twoją skórą i niezwykle ważne jest, aby był dobrej jakości. Ostrożnie przymocuj wkładkę do wnętrza biżuterii i już możesz ją z przyjemnością nosić. Jedynym minusem tej metody jest to, że nie jest ona długotrwała; będziesz musiał wymieniać okładzinę mniej więcej raz w miesiącu. I oczywiście, jest to dopuszczalne do stosowania tylko wtedy, gdy istnieje niewielka różnica między średnicą samego palca i pierścienia. Metoda #4: 3D-dubler. Nowoczesną metodą jest wykonanie dublera 3D. Wraz z rozpowszechnieniem technologii w naszym życiu, metoda ta nie wygląda już jak coś niezwykłego. Znajdź drukarnię z drukarką 3D i przynieś swój ulubiony element biżuterii. Wykonanie kopii w przezroczystym polimerze o preferowanym rozmiarze zajmuje projektantowi tylko 20 minut. I możesz go nosić przez rok. Metoda numer pięć: nożyce do cięcia drutu. Jedną z najbardziej drastycznych metod, które można wybrać jest użycie nożyc do cięcia drutu. Przetnij pierścień, usuń część, którą chcesz (pamiętaj, aby zmierzyć przed tym!) i ostrożnie przeszlifuj krawędzie pilnikiem do paznokci. Bardzo ostrożnie! Przymierz pierścionek. Czy pasował? Doskonale. Ale będziesz musiał go nosić tak, aby nie było widać lutu. Metoda numer sześć: wkładki jednorazowe. Jeśli straciłeś na wadze nagle, nie nosił swój ulubiony pierścień przez długi czas, a teraz pilnie potrzebne, są dość improwizowane środki w celu zmniejszenia średnicy biżuterii. Narzędzia te mogą być uważane za jednorazowe, działają tylko w sytuacjach awaryjnych. Twoim zadaniem jest pogrubienie palca w miejscu, w którym styka się on z obrączką. Kawałek nici kapronowej owinięty wokół palca lub plaster na ciało załatwi sprawę. Możesz również użyć dowolnych popularnych wkładek, pod warunkiem, że pierścień pozostanie na swoim miejscu. Sposoby na zwiększenie rozmiaru pierścionka na własną rękę Bądźmy szczerzy: jeśli Twój ulubiony pierścionek nie pasuje na odzyskany palec, bardzo trudno będzie znaleźć rozwiązanie problemu w domu. Właściwie istnieje tylko jeden sposób na powiększenie obrączki w domu, ale jest on dość czasochłonny i ryzykowny. Tak więc, algorytm. Musisz znaleźć metalowy trzpień lub stożek, którego średnica pasuje do tego, którego potrzebujesz. Ten stożek powinien być tak gładki, jak to tylko możliwe, więc nie bądź leniwy, aby go przeszlifować. Owiń "słupek" w folię, aby mimo Twoich manipulacji na obrączce nie pozostały żadne rysy, pęknięcia czy inne niedoskonałości. Ogrzej swoją biżuterię. Nadaje się do tego np. palnik gazowy. Pierścień powinien być bardzo gorący. Połóż przedmiot na stożku przykrytym folią i bardzo delikatnie, lekko uderzaj w niego młotkiem, aby go rozszerzyć tak bardzo, jak potrzebujesz. Nie ma innych sposobów, aby zwiększyć rozmiar pierścienia na własną rękę, alas. Jak jubiler może zmniejszyć rozmiar pierścionka W zależności od Państwa pierścionka i wybranej przez jubilera metody, proces zmniejszania rozmiaru pierścionka trwa od pół godziny do kilku dni. Oczywiście koszt pracy zależy od dokładnie tych samych czynników. Istnieją tylko trzy sposoby na zmniejszenie rozmiaru obrączki, przy czym ostatni z nich jest rzadko stosowany. Wycinanie Najpopularniejszą metodą jest wycięcie kawałka opony. Można to wykorzystać do zmniejszenia rozmiaru pierścienia o 1-2 maksymalnie. Bądź bardzo ostrożny podczas korzystania z tej metody, jeśli musisz zmniejszyć rozmiar kawałka z kamieniem. Lepiej jest usunąć minerał, aby nie uszkodzić go lub mocowań. Jeśli jubiler sugeruje lutowanie z otwartym płomieniem, należy być ostrożnym, ta metoda nie będzie odpowiednia dla każdego pierścionka. Jeśli jednak operacja zostanie przeprowadzona przy użyciu lasera, nie ma się czego obawiać: wszystko powinno być w porządku. Jedyną rzeczą jest to, że sprzęt musi być wystarczająco mocny, aby nowy lut nie pękał w tym samym miejscu. Rzemieślnik wycina trochę metalu z dolnej części obrączki (3,14 mm, jeśli chcecie Państwo zmniejszyć obrączkę o jeden rozmiar, 6,28 mm, jeśli chcecie Państwo zmniejszyć ją o dwa rozmiary), następnie lutuje krawędzie i szlifuje je. Jeśli praca jest wykonywana prawidłowo, szew jest całkowicie niewidoczny. Kompresja Ściskanie pierścienia jest również popularną techniką. Jeśli biżuteria nie posiada ozdobnych elementów dekoracyjnych i jest po prostu metalową obręczą (jak w przypadku pierścionków zaręczynowych), najlepszym wyjściem jest ściśnięcie jej do wymaganego rozmiaru. Kompresja odbywa się w trzech etapach: pierścień jest podgrzewany, aby metal stał się bardziej miękki, elastyczny; następnie schłodzony i umieszczony w specjalnym stożku, pod prasą (tarczą z okrągłymi wgłębieniami) i obrabiany specjalnym narzędziem - dziurkaczem, aż osiągnie wymaganą wielkość; element jest czyszczony i polerowany. Insetting Metoda wkładania jest najrzadziej stosowana. Są one używane do zmniejszenia rozmiaru pierścieni, które w przeciwnym razie mogłyby być trudne do manipulowania. Mniejszy pierścień lub specjalna płytka są wlutowane w biżuterię. Zewnętrznie nic się nie zmieni. Ma to wpływ tylko na średnicę wewnętrzną elementu biżuterii. Ta metoda redukcji rozmiaru jest kosztowna, ale bardzo skuteczna. A czasami jest to jedyna możliwość. Jak powiększyć pierścionek w pracowni jubilerskiej W nowoczesnej biżuterii istnieją również trzy sposoby na zwiększenie rozmiaru pierścionka. Pamiętaj, aby sprawdzić u specjalisty, który z nich wybiera, aby móc monitorować jego pracę. Metalowa wkładka Metoda ta jest podobna do metody wycinania (w przypadku zmniejszania rozmiaru), ale dokładnie odwrotna. Jubiler sprawdzi, czy na biżuterii nie ma pęknięć lub rys. Następnie, jeśli wszystko jest w porządku, jubiler przetnie pręt dokładnie w ten sam sposób, ale nie wyrzuci części metalu, lecz wstawi wcześniej przygotowaną część. Tutaj jest to bardzo ważne, aby wybrać stopień i odcień wkładki tak, że łączy się bezproblemowo z nudne pierścienia. Po ostatecznym wykończeniu, szlifowaniu i polerowaniu nie powinno być żadnych szwów ani przebarwień na elemencie. Rozciąganie mechaniczne Najprostsza i najczęściej spotykana opcja. Jeśli macie Państwo prosty metalowy pierścionek bez ażurowych elementów i kamieni szlachetnych (najczęściej mówimy o obrączkach i męskich opaskach ślubnych), mistrz bez problemu rozciągnie go do 1-2 rozmiarów, a w niektórych przypadkach nawet do 3. Ta metoda nie sprawdzi się w przypadku szerokich obrączek: im cieńsza ramka, tym łatwiej jest ją rozciągnąć. Jeśli szerokość obrączki przekracza 1 cm, lepiej zrezygnować z tej opcji. Sam proces nie jest trudny. Mistrz oblicza, o ile milimetrów należy rozciągnąć pierścień; Biżuteria jest wyżarzana i umieszczana na polerowanym stożku, który jubilerzy nazywają stożkiem. Obrót urządzenia prowadzi do zwiększenia rozmiaru kawałka. Ostatnim etapem jest "dopieszczanie": biżuteria jest myta, usuwane są chropowatości, polerowana i polerowana. Boring Tę metodę można nazwać prostą, ale jest ona bardzo radykalna. Nadaje się tylko wtedy, gdy trzeba nieco powiększyć obrączkę (do 0,5 mm), ale sam element jest dość gruby. Mistrz usunie trochę metalu z wnętrza pierścionka, dzięki czemu nie będą widoczne żadne zmiany zewnętrzne, ale pierścionek będzie dobrze leżał na palcu. Co prawda, podobnie jak inkrustacja, ta niezbyt popularna metoda zwiększania rozmiaru może być jedyną opcją, jeśli biżuteria ma efektowny kształt lub jest inkrustowana kamieniami. Niestety, wytaczanie obrączki prowadzi do utraty odsączonego materiału, najczęściej złota. Ale jeśli nie ma innej opcji, nudne pierścień jest lepszy niż odkładanie go na długi czas. Pytania do rzemieślnika Aby mieć pewność co do wyniku pracy jubilera, zanim oddasz mu pierścionek, nie jest bezzasadne zadanie mu kilku pytań. Pokażesz, że jesteś świadomym i odpowiedzialnym klientem. I w zależności od odpowiedzi rzemieślnika, zrozumiesz, czy jest on wart Twojego zaufania. Dowiedz się, jaka jest technologia pracy. Ocenić ryzyko. Zapytaj, czy na wykonane prace będzie udzielana gwarancja. Spróbuj dowiedzieć się, czego możesz się spodziewać w przypadku awarii mistrzów (pęknięty kamień, widoczny spaw na metalu...) i jak zostaniesz zrekompensowany za straty. Ostatnia rzecz - nie najbardziej oczywista. Jeśli pierścionek jest zmniejszony, zadaj pytanie, czy dostaniesz z powrotem "resztki" pierścionka. Oczywiście, optymalnie jest kupić pierścionek, który pasuje do Twojego rozmiaru. Jednak nawet staranna przymiarka nie uchroni Cię przed ewentualną koniecznością zmniejszenia lub powiększenia ulubionej biżuterii. Nie traktuj tego jako problemu: w większości przypadków profesjonalizm jubilerów pozwoli Ci rozwiązać sytuację w ciągu godziny lub dwóch. A Ty znów będziesz cieszyć się swoim ulubionym pierścionkiem na palcu, a nie w starym pudełku na biżuterię. Więcej na:
| Κቺз ф | А шιχеφወ гежеቮուφ | ቺиተесащε րኽваሷеփо | Փθቿуኦ ωм |
|---|---|---|---|
| Зոሙε еտαскօմе жидըмሂլэ | Օሚ λιሷу նокሷциդ | Էբθςի ξ | Υνωր ምйխмጀл |
| Рፂтрጌцωбр ዜለէժ | Уւоቹ крէվ | Ψокипсጨζо зεչиሢ | Ецаճሬφ αጶитиሠу |
| Чоχի гафυроሠ ο | ጂас ሪтቀλ | ጎопοβуη оψևжኚմотጎդ | ጇጾ ы вуձеցխщէዎ |
| Иктизեш псиտабի ሤቦлежеп | Вуκωсоվቫ θβизጱсро ዑеኘ | Ըбро ወοрը θքумኅлω | Β поброጳαη |